شوینده صابون بچه گلیسیرینه فیروز همان چیزی است که CDC به همه آمریکایی ها توصیه کرده است که برای جلوگیری از گسترش COVID-19 در طول این همه گیری همه گیر انجام دهند.
این یک توصیه عقل سلیم است. سورفکتانت‌های موجود در صابون میکروب‌ها را از پوست جدا می‌کنند و آب آنها را می‌شوید. صابون ارزان و در همه جا موجود است. این یک محصول مصرفی است که در هر خانواده در سراسر کشور یافت می شود.
با این حال تعداد کمی از مردم تاریخ طولانی و کثیف ساخت صابون را می دانند، محصولی که همه ما برای تمیز کردن پوست خود به آن تکیه می کنیم. من یک مورخ هستم که در بسیاری از تحقیقاتم بر فرهنگ مادی تمرکز می کنم.
وقتی شروع کردم به کندوکاو در مورد آنچه در گذشته در مورد استفاده از صابون شناخته شده بود، از کشف منشأ نامرتب آن شگفت زده شدم.
بین‌النهرین‌های باستان برای اولین بار نوعی صابون را با پختن اسیدهای چرب مانند چربی حاصل از ذبح گاو، گوسفند یا بز همراه با آب و ماده‌ای قلیایی مانند لیمو، ماده سوزاننده‌ای که از خاکستر چوب به دست می‌آید، تولید کردند. نتیجه یک گوپ چرب و بدبو بود که خاک را از بین می برد.
او صابون را به عنوان یک پوماد ساخته شده از پیه که معمولاً از چربی گوشت گاو به دست می آید – و خاکستری توصیف می کند که گول ها، به ویژه مردان، آن را روی خود می گذاشتند.
به موها “رنگ مایل به قرمز” بدهد. مردم باستان از این صابون‌های اولیه برای تمیز کردن الیاف پشم یا پنبه قبل از بافتن آنها در پارچه استفاده می‌کردند تا برای بهداشت انسان.
حتی یونانی ها و رومی ها که پیشگام آب روان و حمام های عمومی بودند، از صابون برای تمیز کردن بدن خود استفاده نمی کردند. در عوض، مردان و زنان خود را در حمام آب غوطه ور می کردند و سپس بدن خود را با روغن زیتون معطر آغشته می کردند.
در قرون وسطی، صابون‌های جدید مبتنی بر روغن نباتی که به دلیل ملایمت و خلوصشان مورد تحسین قرار می‌گرفتند و بوی خوبی داشتند، به عنوان اقلام لوکس در میان ممتازترین طبقات اروپا مورد استفاده قرار گرفتند.
اولین آنها، صابون حلب، صابون سبز رنگ بر پایه روغن زیتون است که با روغن لورل معطر تزریق می شود، در سوریه تولید شد و توسط صلیبیون و بازرگانان مسیحی به اروپا آورده شد.
